يك روز نوامبر، مارتينا همراه كونچتا مانيو پيرزن كر و قناسي كه مثل يك شاخه خشكيده است، رفت تا اندك زيتون كالي را كه در اثر وزش باد شب قبل به زمين ريخته، قبل از اينكه گل و لاي ببلعدش، جمع كند. زانو به زمين زده بودند و لاي گل‌ها مي‌گشتند تا دانه‌هاي زيتون را كه با خاك مو نمي‌زند، بيابند.