آن همه چشم، آن همه روي زيبا، آن همه بهار و آن همه برف، آن همه ابر و مهتاب، آن همه شور و شوق و تپيدن دل به شكل عكس ميان اوراق آلبوم‌ها و درون خاطرات رنگ مي‌بازند و مواجهه با روياي منتظر شگفت طبيعت و شهر و آسمان و كهكشان پيوند مي‌خورد به كابوس حيرت و غم گم كردن دوربين كه هنوز كه هنوز است هيچ رهايم نمي‌كند. به زودي يك عكس خندان خودم را چاپ خواهم كرد و در يك قاب طلايي، به قصد جاودانگي كنار قاب عكس خندان پدر بر طاقچه خواهم نشاند.