مسئله اين است كه آيا شعر نوعي بازگشت به كودكي است؟ البته اين سخن كه شعر گونه‌اي بازگشت به كودكي است گه‌گه در اينجا و آنجا مطرح شده است، اما معمولا در حد يك تشبيه و نه بيشتر. آيا مي‌توانيم از دستاوردهاي تحقيقاتي علمي در مورد طرف ديگر تشبيه (كودكي) استفاده كنيم و چراغي را كه به دست روانشناسان كودك بويژه پياژه در خانة كودكي روشن شده است، به وسيلة آينه‌اي به خانة تاريك شعر بتابانيم؟ با اين فرض كه شعر و كودكي دو خانة قرينه و همانند و همساية ديوار به ديوارند يا اصلا ديواري در ميان نيست. نگارنده در اين دفتر پس از مقايسة همانندي‌هاي تفكر كودك و تخيل شاعر همراه با نمونه‌هايي از شعر سنتي و معاصر ايران به بررسي چرايي و چگونگي اين بازگشت مي‌پردازد.