| آيرا لِوين (2007-1929) پس از تحصيل در فلسفه و ادبيات انگليسي و مدتي نگارش براي راديو و تلويزيون، به نوشتن رمان، نمايشنامه و فيلمنامه پرداخت، لوين در 1954 براي نگارش نخستين رمان خود، بوسه پيش از مرگ، جايزه‌ ادبي ادگار آلن‌پو را کسب کرد و براي رمان ديگرش، اين روزِ بي‌نقص، جايزه پرومِتئوس 1994 را. معروف‌ترين رمان او بچه رُزمري است که اقتباس سينمايي رومن پولانسکي از آن نامزد دريافت جايزه اسکار بهترين فيلم‌نامه شد. لوين را در ايران با نمايشنامه تريلر اتاق ورونيکا مي‌شناسند، نمايشنامه‌اي درخشان با فضاي گوتيک و يادآور سنت نويسنده‌هايي همچون ادگار آلن‌پو، آگاتا کريستي و ريموند چَندلِر. | اگرچه شهرت لوين عمدتاً مربوط به آثار دلهره‏آور و معمايي‏‌اش است، کارنامه او چند نمايشنامه کمدي و موزيکال را نيز دربرمي‌گيرد که کتاب حاضر هم يکي از آنهاست. | يوهان شيمل، منتقد سختگير و عبوس تئاتر با نوشتن نقدهاي تندوتيزش دمار از روزگار کارگردان‏‌هاي تئاتر در آورده. نقد مثبت او مي‌‏تواند ضامن موفقيت بي‌چون‌وچراي يک نمايش باشد و به همان نسبت، نقد منفي‌اش بر نمايشي ديگر حتماً دکان آن را تخته مي‌کند. اما اين بار کارگردان يکي از نمايش‌‏هايي که با نقد مخالف شيمل از صحنه پايين کشيده شده تصميم مي‌گيرد انتقام سختي از او بگيرد! نمايشنامه لوين در روزگار خود هجويه‌‏اي بود بر فضاي نقدنويسي و منتقدين آن زمان، اما حالا، با گذشت بيش از نيم قرن از انتشار آن، دردسري به نام يوهان شيمل اثري سرشار از شيطنت، سرزندگي و اشاره‌‏هايي آشنا براي اهالي حرفه تئاتر است.