کارملو بنه بازيگر، نمايش‏نامه‏نويس و فيلم‏ساز ايتاليايي‌ست که نه‌فقط تئاتر ايتاليا را متحول کرد بلکه حدود توليد نمايشي و نظريه را هم به آزمون گذاشت. مجموعه‌آثارش تا حد زيادي بر اصل اقتباس استوارند: کار در فضاهاي «خالي» متن؛ حذف‏ يا «کسر» کلان‏ساختارهاي دراماتيک نمايش‏نامه در جهت آشکارسازي يک منطق انقلابي «کوچک»؛ از‏هم‏گسستن نظام تمثلي هردو متن و تئاتر. او نه تنها از نويسندگان کلاسيک‌ (شکسپير، کلودي، لوييس، ‏ سروانتس، کلايست، وايلد)، از منحطان اخلاق‏ناباور فرانسوي (هويسمانس، کوربير، باربي دو آرويلي، رمبو، لافورگ)، و از آوانگاردها (ژاري، آرتو، ماياکوفسکي) الهام‏ گرفت بلکه آثار شخصي‌اش را هم به صحنه برد.