ت. س. اليوت، شاعر برجسته ي انگليسي، عمدتاً به واسطه ي شعرهاي برجسته اش شناخته ميشود که به حق جايگاه رفيعي در ادبيات قرن بيستم دارند اما علاوه بر شاعري او منتقد ادبي بزرگي نيز هست. اليوت در مقالات ادبي خود در شمايل ناقد هوشيار جامع نگر موشکاف و مستقلي ظاهر ميشود که ميکوشد تا در ادامه ي کار ناقدان ادبي برجسته ي پيش از خود و در عين اشراف بر دستاوردهاي آنها مباني معيارها و چارچوب هاي محکمي براي تعريف شعر، رمان نمايش و نقد آنها عرضه کند و راه را بر نقدي جامع ،کاشفانه راه گشا و تاحدامکان به دور از اغراض شخصي بگشايد. اليوت در بررسي آثار برجسته ي ادبيات غرب آنها را متأثر از وضعيت اجتماعي فرهنگي زمانه ي خودشان و توأمان وام دار ادبيات يونان و روم در مقام منابع لايزال فرهنگي ادبي ادبيات غربي ميبيند در عين حال او پيوستار تاريخي فرهنگ و ادبيات غرب را در پيوند با کليت جغرافياي اروپايي واجد وجه نجات بخش بالقوه اي براي جامعه ي جهاني مي داند که به لحاظ سياسي اجتماعي نيز جاي بررسي جدي دارد.
