«اسب سياه» اصطلاحي‌ست که ريشه آن از شرط‌بندي روي اسبي که کسي انتظار برنده شدن در مسابقه را از آن ندارد، مي‌آيد. در اين کتاب اسب سياه به افرادي گفته مي‌شود که خلاف استانداردهاي جامعه براي رسيدن به آنچه دوست دارند تلاش مي‌کنند و موفقيت‌هاي حيرت‌انگيزي به‌دست مي‌آورند. در واقع اسب سياه نماد کسي‌ست که هيچ‌کس پيش‌بيني موفقيتش را نمي‌کرده، اما خود او خلافش را ثابت مي‌کند. نتيجه براي شکوفايي استعدادها در يک جامعه بايد يک سيستم جايگزين فردمحور به‌کار گرفته شود؛ سيستمي که عنصر مشترک همه افراد موفق آن، رضايت فردي است. منتقد سايت فوربز درمورد کتاب نوشته است: «کتاب اثري ساده و خوش¬خوان است و خواندنش مي‌تواند براي تمام کساني که از وضعيت شغلي خود احساس نارضايتي مي‌کنند ضروري باشد.»