امروزه نوجوانان مي‌خواهند كه خودشان خلبان هواپيماهاي زندگي‌شان باشند. آن‌ها از والدين مي‌خواهند كه به آن‌ها عشق بورزند، حمايتشان كنند و آن‌ها را بپذيرند، ولي به آن‌ها اجازه دهند كه به تنهايي زندگي‌شان را پيگيري كنند. گاهي اوقات نوجوانان چنان رفتار مي‌كنند كه گويا مي‌خواهند، والدين‌شان را از هواپيمايشان بيرون كنند. بسياري از والدين مي‌خواهند كه خلبان هواپيماهاي زندگي نوجوانان‌شان باشند. آن‌ها مي‌ترسند كه اگر كنترل كمتري روي نوجوانان‌شان داشته‌باشند. آن‌ها دچار دردسر شوند و در مخمصه بيفتند، آسيب ببينيد، يا ناتوان شوند و يا حتي بميرند. با اين ترس موجود در ذهن آن‌ها، اغلب والدين ناكارآمد مي‌شوند و با روش‌هاي بيش از حد كنترل‌كننده، سبب افزايش سركشي نوجوانان مي‌شوند.