همگي ما در لحظاتي خاص و ويژه از زندگيمان، حالت ذهني خاصي را تجربه کرده‌ايم که در آن سطح بالايي از انرژي و تمرکز را در خودمان احساس مي‌‌کنيم. اين حالت که با تمرکزي عميق همراه است، معمولاً در زمان‌هايي که با يک ضرب‌الأجل فوري مواجه هستيم و يا در تنگناي زماني براي حل مسائل قرار داريم، رخ مي‌دهد. اما اين نوع از قدرت و هوش که درباره‌اش حرف مي‌زنيم، يا کاملاً مورد غفلت واقع شده و کسي به عنوان يک زمينه‌ي مطالعاتي درباره آن حرفي نزده است و يا اينکه با انواع و اقسام خرافات و مطالب زرد و سطحي درهم‌آميخته که در هر صورت بر مرموزتر شدن اين حوزه دامن مي‌زند. در اثر همين ناآگاهي، تصور مي‌کنيم خلاقيت و توانمندي چيزهايي هستند که به‌طور آني و ناگهاني و از آسمان بر سر فرد نازل مي‌شوند، يا آنها را به استعداد ذاتي خود شخص، يا روحيه‌ي عالي يا بخت‌واقبال نيکويش مربوط مي‌دانيم. تسلط بر اين حالت ذهني يا همان چيرگي، مي‌تواند منجر به تسلط و آگاهي بيشتري بر واقعيت، ساير آدم‌ها و وضعيت خود شود. اگرچه ما- به‌عنوان افراد معمولي- ممکن است اين حس را به‌طور مقطعي تجربه کنيم اما از آنسو کساني هستند که اين وضعيت برايشان تبديل به سبک زندگي شده است.