امروز هنگامي که به اگزيستانسياليسم حمله مي‌کنند معمولاً بدان علت نيست که آئين مشخص ديگري را به آن ترجيح مي‌دهند، بلکه بدان علت است که براي فلسفه، به‌طور کلي، اعتباري قائل نيستند. اين امر اصولاً غيراکتسابي است. و براساس پيشداوري‌هايي قرار دارد که نه قواعد ماقبل تجربي است، نه قوانين تجربي، و خود آن در قلمرو فلسفه قرار دارد. مثلاً درست نيست که بگوئيم گروه انتقادکنندگان از اگزيستانسياليسم جهان را با ساده‌دلي مي‌نگرند، اينان انديشه خود را از همان منابع عاميانه مي‌گيرند که مي‌توان آن را «حکمت عاميانه» ناميد، و افکاري است نامنسجم و متناقض. با وجود اين شاسته است که اين حکمت مورد بحث و بررسي قرار گيرد. اگر آن را جداً بررسي کنيم درمي‌يابيم که قادر نيست پاسخگوي روحيه‌اي جويا و شرافتمند باشد، و اگر بسياري از مردمان آن را مي‌پسندند، به سبب تنبلي است.