مقدمه بر مابعدالطبيعه برگسون که در حکم گفتار در روشِ اوست، نخستين کتاب فلسفي قرن بيستم است که در عنوانش، چند سالي پيش از مقدمه بر مابعدالطبيعه هايدگر، لفظ مابعدالطبيعه آمده است. به مناسبت انتشار همين نوشته است که بعدتر نزاع معروف بر سر برگسونيسم درمي‌گيرد. نوشته دوم، فلسفه فرانسوي، گزارشي است از سير سيصدساله فلسفه فرانسوي، از دکارت تا خود برگسون، در بيان فيلسوفي فرانسوي که خود پايي در قرن پشت سر دارد و پايي -پايدار و رهگشا- در سده پيش رو. از پس اين دو نوشته، پي‌گفتاري از ژيل دلوز با عنوان «بازگشت به برگسون» آمده که بيش از صِرف ستايشي ديگربار از فيلسوفي بزرگ است؛ تأکيدي است مؤکد بر اهميّت و معناي امروزينِ بازگشتن به برگسون. پيوست‌هاي مترجم تمهيد و تلاشي است براي آشنايي بيشتر با آنچه فلسفه برگسون، در آنجا و اينجا، ساخته است و مي‌سازد.