«در اعماق سرزمين چين، مانداريني زندگي مي‌کند که بسي ثروتمندتر و توانگرتر از هر پادشاهي است که در افسانه يا در واقعيت تاريخي از آن صحبت شده. تو هيچ چيز درباره اين مرد بسي توانگر نمي‌داني، نه اسمش را مي‌داني و نه کنيه‌اش را؛ نه چهره‌اش را ديده‌اي و نه آگاهي از جامه ابريشمي زربفتي که به تن دارد. براي آنکه تو وارث ثروت بيکران و نامحدود او شوي، کافي است زنگي را که کنارت روي کتاب است به صدا درآوري…» داستان ماندارين در واقع مانيفست فلسفي اسا د کي روش است. اين داستان از نقد جامعه پرتغال فراتر مي‌رود؛ اسا د کي روش درواقع با ماندارين انسان را در برابر پارادوکس هميشگي قرار مي‌دهد؛ قدرت و ثروت و شهوت.