هيچ نشانه‌اي از پدرش نمي‌بيند و لحظه‌اي او را تصور مي‌كند كه در آب غوطه‌ور است، يا بدتر از آن، مثل سنگي غرق مي‌شود، با چشماني باز، در گودالي عميق كه بر فراز آن بر سطح آب، در قايقي كه چون گهواره‌اي تكان مي‌خورد، پسرش دست از خنديدن برداشته و كم‌كم نگران شده است. آن وقت B سر جايش مي‌نشيند، و چون آن طرف قايق را نگاه كرده و آن‌جا هم هيچ نشانه‌اي از پدرش نديده مي‌پرد توي آب، و آن چه روي مي‌دهد از اين قرار است: مادامي كه B با چشمان باز پايين مي‌رود، پدرش، او هم با چشماني باز، كيف پول در دست راست بالا مي‌آيد ( كمابيش هم را لمس مي كنند). وقتي از كنار هم مي‌گذرند به‌هم نگاه مي‌كنند، اما نمي‌توانند، يا دست كم بلافاصله نمي‌توانند مسيرشان را تغيير دهند، بنابراين Bب ه فرود خاموش خود ادامه‌ مي‌دهد و پدرش هم در سكوت به صعود خود.