فلسفه ها ي اخلاق و اخلاقگرايان فيلسوف از ابتدايي ترين بارقه ها ي تفکر فلسفي تا به امروز، بي وقفه در جدال بوده اند و اين بحث ها و مجادله ها از معناي اخلاق تا کارکرد و چگونگي اش را در برگرفته است. از سعادتگرايي سقراط، افلاطون و ارسطو تا اخلاق برآمده از عقلي عملي کانت و زندگي اخلاقي هگل که حمله اي همه‎ جانبه به فلسفه ي اخلاق کانت است (به زعم هگل، اخلاق مدنظر کانت به دليل انتزاعي و بي محتوايي و نظام مند نبودن ناممکن است)، تا انگاره هاي اخلاقي مارکس که همواره بر مفهوم آگاهي تاکيد داشت و در فلسفه ي اخلاقش نيز اين کليدواژه بسيار مهم است، تا نيچه و فيلسوفان پست مدرن، همگي مجموعه اي عظيم و متنوع را در مبحث فلسفه ي اخلاق تشکيل مي دهند. کتاب «متفکران بزرگ فلسفه ي اخلاق» مجموعه اي از آراي فيلسوفان اخلاق از افلاطون، ارسطو، رواقي ها، توماس آکويناس، ديويد هيوم، امانوئل کانت، ويلهلم فريدريش هگل، کارل مارکس، جان استوارت ميل، فريدريش نيچه و السدر مک اينتاير را در خود جاي داده است. همه ي مدخل هاي کتاب توسط متخصصان و پژوهشگراني نوشته شده که همگي در طول دوران کاري شان، در حوزه ي فکري فيلسوف مربوط به آن مدخل به طور ويژه و تخصصي نوشته و کار کرده اند. نکته ي مهم و بسيار قابل اعتناي کتاب «متفکران بزرگ فلسفه ي اخلاق» جامعيت مجموعه ي نوشته هاي هر بخش است که به واسطه‎ ي شرح و تفسير آراي مهم ترين شارحان هر فيلسوف، در نهايت ايجاز و کاربردي بودن، ممکن شده و همزمان به کار نوآموزان فلسفه و پژوهشگران فلسفه ي اخلاق مي آيد.