گاهي، انسان‌ها در موقعيت‌هايي قرار مي‌گيرند که ناگزير مي‌شوند نقش ‌بازي کنند، نقابي بر چهره بگذارند و جاي فرد ديگري را بگيرند. خند? امروز شخصيت‌هايي پديد آورده از دنياي امروز ما، گاهي بدون نقاب و آرايش و گاهي با آرايش و لعابي بر چهره و نقابي که هرازگاهي از روي چهره‌شان پس مي‌رود و گوشه‌اي از تيرگي و يا کبودي چهره‌شان هويدا مي‌شود. لذتِ لحظه دامِ پُرهوسي پهن مي‌کند و چه انتخاب دشواري، ناديده گرفتن شيريني خيانت! لحظه دل‌باختگي و پا گذاشتن بر طعم خوش آغوش‌ها کار هرکسي نيست. چه در دنياي نمايش و چه در حقيقت. اين نمايشنامه خنده‌اي تلخ به زندگي انسان‌هايي است که بسيار به يکديگر شبيه‌اند: آنان که مدام ديگران را قضاوت مي‌کنند، غافل از اينکه خود نيز در جايگاهي مشابه نشسته‌اند