نووه چنتو رماني است از الساندرو باريکو، نويسنده‌ي ايتاليايي. اين کتاب را حسين معصومي همداني به فارسي برگردانده است. ويرجينيا يک کشتي بخار بود. در سال‌هاي بين جنگ، اين کشتي با باري معادل ميلياردها مهاجر و مردم عادي بين اروپا و آمريکا رفت و آمد مي‌کرد. بسياري از مردم مي‌گويند در اين کشتي يک پيانيست فوق‌العاده حضور داشت که هر شب با تکنيکي شگفت‌انگيز، موسيقي اجرا مي‌کرد. موسيقي‌اي که قبلاً به هيچ عنوان کسي آن را نشنيده بود. داستان زندگي آن موزيسين بسيار ديوانه‌وار بود. او در آن کشتي متولد شده و هرگز پايش را از آن بيرون نگذاشته بود و هيچ‌کس دليل آن را نمي‌دانست. الساندرو باريکو، نويسنده، کارگردان و مجري ايتاليايي است که رمان‌هايش به بسياري از زبان‌ها ترجمه شده‌اند. او مقالات زيادي در نقد موسيقي به چاپ رساند و در رابطه با موسيقي و مدرنيته صحبت کرد. اين عامل باعث شد که مدتي از زندگي خود را منتقد موسيقي باشد. بعد از آن يک مدرسه‌ي نويسندگي خلاق تأسيس کرد و نام آن را هولدن کالفيلد گذاشت به ياد قهرمان کتاب ناطور دشت. در سال‌هاي بعد آثارش بسيار پرطرفدار شد. اين تجربه‌ي او در مورد موسيقي باعث شد بتواند کتابي بنويسد که موسيقي نقش اصلي را در آن ايفا مي‌کند. نووه چنتو رماني بود که به محبوبيت بيشتر اين نويسنده منجر شد. از داستان اين کتاب فيلمي اقتباس شده است با نام افسانه‌ي 1900. اين فيلم در سال 1998 با بازي تيم راث ساخته شد. از ديگر کتاب‌هاي اين نويسنده مي‌توان به کتاب ابريشم اشاره کرد.