در آغاز نهضت جديد ترجمه در ايران، ادبيات آلماني بيشتر از محمل زبان انگليسي يا فرانسوي به فارسي درمي‌آمد. نخست با برگردان نمايشنامه‌هاي فريدريش شيلر، نظر به جان‌مايه ميهن‌دوستانه آثار اين شاعرِ کلاسيک؛ و ديگر نمايشنامه‌هاي گوته، نظر به اعتبار هنريِ اين آثار. معرفي ادبيات آلماني مستقيم از زبان نويسندگان آن در دهه چهلِ قرن گذشته و با راه يافتن رشته اين زبان به دانشگاه تهران امکان‌پذير شد. به‌اين‌ترتيب نويسندگان مدرن آلماني نيز راه خود را به عرصه ادب فارسي باز کردند. از پيشگامان اين ادبيات اشتفان سوايگ بود با آثار روشنگرانه‌اش و خاصه کافکا با مضامين روان‌کاوانه داستان‌هاي او. در اين ميان سالانه بسياري اثر معاصر آلماني‌زبان نيز به فارسي درمي‌آيد. يادداشت‌هاي کوتاه اين دفتر، ضمن نگاهي تحليلي به مقوله ادبيات و سعي در ارائه تعريفي از ترجمه، به معرفي چند نويسنده کلاسيک و مدرن آلماني مي‌پردازد که آثارشان به ترجمه همين قلم درآمده است.