سه قطره خون مجموعه‌اي از داستان‌هاي کوتاه است که بعضي از آن‌ها شهرت بالايي دارند. سه قطره خون، از اصلي‌ترين و مشهورترين کتاب‌هاي صادق هدايت است. به گفته يکي از منتقدين ادبي برجسته، بيان امري بيان‌نشدني، محوري‌ترين موضوع در سه قطره خون است. رويداد اصلي در اين کتاب خاطره‌ي هولناک و مضطرب‌کننده‌ است که راوي نمي‌تواند آن را بيان کند. آشفتگي رواني راوي داستان، کابوس‌هاي شبانه‌اش و تعليقي که در داستان وجود دارد جنبه‌هاي روانشناختي قصه را پررنگ مي‌کند. داستان سه قطره خون به روايت‌ناپذيري اين قبيل روايت‌هاي تشويش‌آور مربوط مي‌شود. سه قطره خون؛ داستاني سوررئاليسيتي است و بسياري از پژوهشگران و منتقدان تلاش کرده‌اند تا آن را رمزگشايي کنند. فضاي داستان سه قطره خون را عذاب وجداني دارد که در نهايت به پريشاني راوي ختم مي‌شود. داستان سه قطره خون را راوي، از داخل يک تيمارستان شروع به تعريف مي‌کند. او باور دارد که جايش بين ديوانه‌ها نيست و او را اشتباه در تيمارستان نگه داشته‌اند، داستانش را از روزي آغاز مي‌کند که پس از يک سال بودن در تيمارستان اتاقش را جدا کرده‌اند و کاغذ در اختيارش گذاشته‌اند تا بتواند چيزي بنويسد. هرچند نتيجه کار او نااميدکننده است. او تمام مدت حضورش در اين تيمارستان طلب قلم و کاغذ مي‌کرده، اما حالا متوجه مي‌شود چيزي براي نوشتن ندارد. سياوش شخصيت اصلي ديگر داستان است که دوست نزديک راوي هم است. سياوش گربه‌اي زيبا دارد، ماجرايي که براي گربه اتفاق مي‌افتد، رابطه‌ي سياوش و راوي و ماجراهايي که بعد از آن رخ مي‌دهند داستان سه قطره خون را شکل مي‌دهد.