مجموعه ي ناداستان کتاب ديدآور آثاري را شامل مي شود که توسط يک داستان نويس نوشته شده اند اما اثري داستاني نيستند. کتاب هايي هستند در باب زندگي، خاطرات شخصي، سفرنامه، نامه نگاري هاي نويسنده و جستارهايي در حوزه ي نوشتن. پل نيزان، داستان نويس، روزنامه نگار و متفکر فرانسوي، متولد 1915، در دبيرستان لوئي لوگران و سپس مدرسه ي عالي اكول نرمال سوپريور پاريس هم دوره ي ژان پل سارتر بود و پس از پايان تحصيل در اين مدرسه، براي کار به عنوان حسابدار مالياتي يک تاجر انگليسي فرانسوي الاصل به شهر عدن در يمن (شبه جزيره ي عربستان) رفت. او که از بورژوازي فرانسه و نظم اجتماعي موجود در اروپا به ستوه آمده بود، در طي اقامت يکساله اش در اين کشور مستقيما با مسئله ي استعمار مواجه شد. نيزان در سي و پنج سالگي و در جريان نبرد با نيروهاي متجاوز آلمان نازي در بندر دانکرک (فرانسه) کشته شد. به رغم مرگ در جواني، چند رمان و جستار مهم از او به جا مانده است. عدن، عربستان (ياعدن، شبه جزيره ) يک سفرنامه و شرح حال و در عين حال جستارو بلکه هجويه است. کتاب با اين جمله آغاز مي شود: «بيست سالم بود. قبول ندارم کسي بگويد که زيباترين دوره ي زندگي است». اين جمله شهرت يافت و به يکي از شعارهاي دانشجويان و جوانان معترض در جريان جنبش 1968 فرانسه تبديل شد. گرچه عدن، شبه جزيره يکي از مهم ترين آثار ادبي فرانسه ي بين دو جنگ است، شهرت اين اثر و نويسنده اش بيشتر مديون بازنشر کتاب در 1960 به همت ژان پل سارتر است که بر اين کتاب پيش گفتاري بلند نوشت و در آن به نويسنده، فضاي فکري و فرهنگي فرانسوي آن دوران، خود اثر و نيز زندگي نيزان و خاطرات مشترکشان پرداخت.