گويند زبان فاشيست است، اما چخوف با فراست و هوشمندي حيرت‌آوري بهره‌گيري از همين عناصر را بر عهده گرفته است و رخدادها و پيچ‌خوردگي‌هايي سترگ و تفکربرانگيز و نغمه‌هايي ناشناخته و تجربه‌هايي تروماتيک خلق مي‌کند. ما نمي‌توانيم قواعد تحميلي زباني و واژگاني را در هم شکنيم، ولي مي‌توانيم، در همين زمين بازي، رويداد و واقعيت خلق کنيم؛ رويداد به‌مثابه‌ي آنچه زبان توصيف و يا تبيين مي‌کند، بنابراين، مي‌توان درباره‌اش انديشيد و سخن گفت. با همين ترکيب حروف و اتحاد واژگاني است که معناهايي نوين و پُرتنش کشف مي‌شوند و ما را به سياحت و ادراک مي‌خوانند، اما لازم است اشاره‌اي به تاريخچه‌ي شخصي و شبکه‌هاي ارتباطي چخوف نيز داشته باشيم، زيرا اين زبان و بيان و قواعد و ترکيب و اتحاد و زنجيره و فراشد واژگاني و ايهام‌ها و ايجازها و ايماژها و استثناها و تعابير و قاموس نه در خلأ که در بستر خاص او شکل گرفته است و چه‌بسا ادراکات او و در کل انسان برگرفته از گفتمان دال‌ها و ديگري‌ها است؛ ديگري به‌مثابه‌ي زبان، ديگري به‌مثابه‌ي شيء، ديگري به‌مثابه‌ي بدن، ديگري به‌مثابه‌ي ژوئيسانس (يعني لذتي که به حس از پاي درآمدن منتهي مي‌شود، اما منبع شيفتگي را نيز فراهم مي‌کند)، ديگري به‌مثابه‌ي ميل و… برگرفته از اهداف و اشتياق و فانتزي‌هاي ديگري‌هايي است که ما در آن ميانه خود نيز ديگري هستيم.