ژان پل سارتر فيلسوف، اگزيستانسياليست، رمان نويس، نمايشنامه نويس و منتقد فرانسوي است. به‌طور کلي دو دوره در زندگي حرفه‌اي سارتر وجود داشت. اولين دوره زندگي حرفه‌اي او دوره پس از نوشتن اثر معروف‌اش، هستي و نيستي، بودو نوشتن رمان تهوع. سارتر به آزادي بنيادي انسان اعتقاد داشت و باور داشت که «انسان محکوم به آزادي است. »در دومين دوره حرفه زندگي‌اش، سارتر به‌عنوان روشن‌فکري فعال از نظر سياسي شناخته مي‌شد. سارتر از طرفداران کمونيسم بود، هرچند که هرگز به‌طور رسمي به عضويت حزب کمونيست فرانسه درنيامد. وي بيشتر عمر خويش را صرف مطابقت دادن ايده‌هاي اگزيستانسياليستي‌اش کرد. سارتر معتقد بود که انسان بايد خود سرنوشت‌اش را تعيين کند. وي هم‌چنين، مطابق با اصول کمونيسم، باور داشت که نيروهاي اقتصادي-اجتماعي جامعه که از کنترل انسان خارج هستند، نقشي حياتي در تعيين مسير زندگي اشخاص دارند. در سال 1964 جايزه ادبي نوبل به سارتر تعلق گرفت، ولي او از پذيرفتن اين جايزه خودداري کرد. او در نامه‌اي که به آکادمي نوبل نوشت توضيح داد که نمي‌تواند جايزه را بپذيرد و نمي‌خواهد که هرگز نامش در فهرست دريافت‌کنندگان آن جايزه قرار گيرد. سارتر به‌عنوان يک نويسنده نمي‌خواست نامش با سازماني مرتبط گردد.