پرتو نبوغ شکسپير تمام دوره? قرن شانزدهم ادبيات انگليسي را روشن نموده است. اين روشنايي بقدري زياد است که چشمها را خيره و تار نموده بطوري که به سختي مي‌توان ستارگاني که پيرامون اين آفتاب را گرفته‌اند ديد و تماشا کرد. به همين جهت زمان زيادي پس از دوره? قرن شانزدهم، بزرگي و اهميت اين ستارگان شناخته شد. يکي از آنها جانسن مي‌باشد. بنجامين جانسن (1572-1637) که از او به نام بن جانسن ياد مي‌شود، هنرپيشه، شاعر و نمايشنامه‌نويس مشهور انگليسي است. او هم عصر شکسپير بود و در ارائه نمايشنامه‌هاي کمدي از شکسپير چيره‌دست‌تر بود. دارايي و دولت هرگز به بن جانسن روي نياورد و تنگدستي زياد هميشه همدم زندگي او بود. او براي رهايي از اين تنگدستي انديشه? نمايشنامه‌نويسي نمود. اين هنر گرچه او را از تنگدستي نجات نداد ولي دَرِ شهرت و افتخار را به روي او باز کرد و بن جانسن پس از شکسپير بزرگترين تئاترنويس زمان خود شناخته شد. از جانسن نمايشنامه‌هاي زيادي بجا مانده که معروفترين آنها عبارتند از: هر مرد خلق و خويي دارد، کيمياگر، تفريحات سنتيا، شاعر موذي، سژان، کاتي‌لينا، اپي‌سن يا زن کم حرف، شيطان يک الاغ است، بانوي مغناطيسي و چوپان غمگين. وي تعداد زيادي غزل و قصيده ساخته و بالاخره يک شاهکار نوشته است که وُلپن (Volpone) مي‌باشد. ولپن داستان افرادي را به تصوير مي‌کشد که غرق پول‌پرستي و آزمندي شده‌اند. ژول رومن (Jules Romains) تئاترنويس معروف فرانسوي و استفان سويگ (Stefan Zweig) آن را مطابق تکنيک نوين تئاتر تنظيم نموده‌اند. استاد نوشين در پيش‌گفتار کتاب آورده: «اين ترجمه تقريباً با نمايشنامه تنظيم شده است. اما چون چند صحنه? نمايشنامه? تنظيم شده با روحيات ايراني جور نمي‌آمد و اصل خود اين صحنه‌ها براي خوانندگان فارسي زبان مناسب‌تر بود، تنها آن چند صحنه را از اصل نمايشنامه بن جانسن ترجمه نموده‌ام.» ولپن نخستين بار در نوامبر 1928در تئاتر آتليه پاريس با ميزانسن شارل دولن نمايش داده شده است.