برگ باد، نخستين رمان ماركز، روايتي چند صدايي است با پاياني باز كه گوشه چشمي به نمايش‌نامه (آنتيگونه) سوفوكلس دارد و نويسنده در آن، ضمن افشاي فساد اجتماعي به شكلي استعماري، به پيشواز برخي پرسوناژها و مضامين كليدي صدسال تنهايي رفته‌ است كه سرهنگ آئورليانوبوئنديا و يورش ويرانگر كمپاني موز از آن جمله‌اند. با رمان برگ باد، ماكوندو زاده شد، روستايي بر كرانه كلمبيايي اقيانوس اطلس كه به يكي از اسطوره‌هاي ادبيات جهان بدل گرديد. اين‌جا ماجراي خاكسپاري‌اي ناممكن روايت مي‌شود: پرسوناژي غريب از دنيا رفته، پزشكي كه اهالي آبادي از او بيزارند. سرهنگي بازنشسته مي‌كوشد، با وجود مخالفت سرسختانه مردم و مقامات، به عهدي كه با مرد مرده بسته جامه عمل بپوشاند و او را دفن كند.