لئو توي اتاقش يك صندوق بزرگ داشت. اين صندوق پر از لباس‌هاي جور واجور بود كه لئو دوست داشت آن‌ها را بپوشد. وقتي دوست‌هايش دور هم جمع مي‌شدند، داستان‌هاي جور واجور مي‌ساختند و آن داستان‌ها را با نمايش اجرا مي كردند. لئو بازيگر خوبي بود...