«با اين اثر مي‌توان كريل چرچيل را در جايگاه برترين نمايش‌نامه‌نويسان قرن بيست و يكم نشاند. ظاهر قصه‌اش ساده است: داستاني تخت درباره مشابه‌سازي انسان‌ها... اما در اين نمايش‌نامه نيز چرچيل، به پيروي از سبك هميشگي خود، به جستجو در اعماق وجود و حيات انسان رفته... پرسش‌هايي در اين نمايش‌نامه به غايت زيبا و هولناك طرح شده كه تقريبا هيچ پاسخي بر آن‌ها نيست و شايد به همين علت است كه بايد آن‌ها را دايم پرسيد.» «نمايش‌نامه درخشان كريل چرچيل چيزي حدود يك ساعت به طول مي‌انجامد اما بسي بيش از آن‌چه ديگر نويسندگان در آثار پرشمار خود نگاشته‌اند، حرف براي گفتن دارد.»