تام در خاطراتش زماني را به ياد مي‌آورد كه بار زندگي مادر سخت‌گير و خواهر معلولش را روزها با كار در انبار به دور از فضاي شاعرانه مورد علاقه‌اش به دوش مي‌كشيده و شب‌ها نيز با هدف فرار از تكرار روزي ملال‌آور، به دنبال هيجان از خانه بيرون مي‌زده است تا اين‌كه پسري به نام جيم را با خود به خانه مي‌برد و اعترافي نزد او مي‌كند... «تازگي انقلابي «باغ‌وحش شيشه‌اي» ريشه در بار شاعرانه آن داشت، اما ساختار دراماتيك محكم آن چيزي بود كه حق نمايش‌نامه را در راستاي خوانشي شاعرانه گفت.»