نمايشنامه‌ ريچارد سوم که در سال 3 - 1592 نوشته شده، از همان آغاز با استقبال فراوان خوانندگان و تماشاگران رو به رو شد، چندان که آن را در کنار هملت و رومئو و ژوليت در شمار محبوب‌ترين آثار شکسپير جاي داده‌اند. اين نمايش‌نامه داستان برآمدن و فرو افتادن شاهي منفور را باز مي‌گويد. اما شکسپير سيماي اين مرد زشت ‌صورت و زشت‌ سيرت را چنان تصوير کرده که حضورش بر صحنه، همه‌ شخصيت‌هاي ديگر را به محاق مي‌برد. اين هيولاي بي‌شفقت که در راه رسيدن به تاج و تخت انگلستان از هيچ دروغ و خدعه و جنايتي رويگردان نيست، با هوشي اهريمني و نگاهي ژرفکاو تا اعماق وجود قربانيانش نفوذ مي‌کند و آز و شهوت اين يک يا عقل سست‌پاي ديگري را آماج خود مي‌گيرد. از اين روست که جملگي را به آساني مي‌فريبد و سرانجام به نابودي مي‌کشاند. اما فزون‌خواهي و غرور بي‌حدش سرانجام او را نيز قرين رسوايي و تباهي مي‌کند.