نمايش‌نامه «بانوي دريايي» در مونيخ نوشته و در 28 نوامبر 1888 در 10000 چاپ شد. پاره‌اي از انديشه‌هاي آن آشكارا در زمان كار با پيرنگ‌هاي «رسمرسهلم» نمايش‌نامه پيشين ايبسن در درون او جوانه زده بود. بخشي از سخنان ربه‌كا در «رسمرسهلم» نشانگر چنين خويشاوندي‌اي ميان او و ال‌ليدا در «بانوي دريايي» است. ربه‌كا وست جايي كنار درياي آزاد باليده و شورمندي‌اش از خويشي با دريا سرچشمه مي‌گيرد و از همين رو،اولريك برندل به او «پري دريايي من» مي‌گويد. ايبسن در زمان نگارش «رسمرسهلم» نگاهش هرچه بيش‌تر از رسمر به ربه‌كا برگشت و در پايان كار، سخت درگير پرسمان‌هاي روانشناسانه‌اي بود كه موضوع اصلي «بانوي دريايي»، يا آن چنان كه بيش‌تر مي‌خواست آن را بنامد «پري دريايي» شد.