نمايش چيني درست همان تركيب مذهبي و فكري را منعكس مي‌كند كه در زندگي معمول چيني وجود دارد، طرح جامعه كونگ فوتسه‌يي را عرضه مي‌كند، از مذهب دائوئي ستايش طبيعت و برخي خدايان و ارواح را مي‌گيرد، و به زندگي پس از مرگ بودايي جاي كمي مي‌دهد. راهب بودايي، جز با طعنه، كمتر به صحنه مي‌آيد و نمايش چيني كمتر به مجردات ماورا طبيعي مي‌پردازد.