اي قلب زن، اي عشق زن، اي هوس‌ها و اميال و آرزوهاي زن، اي آرزوي من، اين زن چه معماي گيج‌كننده‌اي است چرا آنقدر دوست مي‌دارد. آنقدر دوست مي‌دارد. آنقدر در دوستي و عشق خود افراط و اصرار بكار مي‌برد و چرا هنگامي كه بناي آرزوهاي او درهم ريخته و برهم زده شد اين‌چنين كينه‌ورز و بي‌رحم و خونخوار از كار در مي‌آيد...