نقد ادبي، به ويژه در دهه‌هاي اخير، هرچه بيشتر خصلتي بين رشته‌اي يافته و به عبارت ديگر بسياري از اصول و روش‌هاي خود را از ساير علوم انساني به عاريت گرفته است. پيدايش رهيافت‌هايي از قبيل نقد فلسفي، نقد روانكاوانه، نقد جامعه‌شناسانه، نقد ساختارگرايانه و امثال آن‌ها بر سرنوشت پذيرنده نقد ادبي در دوره و زمانه ما دلالت مي‌كند.