نزديك پارسا كه رسيد ايستاد، قامت مردي را برانداز كرد كه احساس مي‌كرد ديگر نمي‌شناسدش، زبانش بند آمده بود. دلش پر مي‌كشيد براي اينكه مثل سابق او را صدا بزند، صدايش را بشنود چون كودكي خودش را در آغوش او جا دهد. اما هرچه كرد نه دست پيش مي‌رفت كه او را لمس كند و نه ياري تكلم داشت...