بهمن فرمان‌آرا: يكي از مهم‌ترين ويژگي‌هاي فيلم ساختن اين است كه چيزهايي را دربازه بازيگزها و كار با آن‌ها شنيده و ياد گرفت. سيدني لومت وقتي سرگرم نوشتن اين كتاب بوده اصلا به اين فكر نمي‌كرد كه خاطراتش را از روزهاي فيلم‌سازي روي كاغذ بياورد و بنويسد مارلون براندو سر صحنه فيلم‌برداري اين گونه رفتار مي‌كرده و پل نيومن به گونه‌اي ديگر؛ دنبال اين بوده كه توضيح بدهد خودش به عنوان كارگرداني خوب و قابل احترام در سينماي آمريكا، چگونه فيلم مي‌ساخته؛ اين است كه همه‌چيز را از اول توضيح مي‌دهد: از اين كه تمرين و روخواني چه فايده‌اي براي فيلم دارد و چه فيلم‌نامه‌اي را بايد براي ساخت انتخاب كرد شروع مي‌كند و به فيلم‌برداري و تدوين و مراحل فني و نمايش عمومي فيلم مي‌رسد و در هر فصل از رابطه‌اش با فيلم‌نامه‌نويس و تهيه كننده و بازيگر و مدير فيلم‌برداري و بقيه گروه مي‌گويد تا در نهايت به خواننده‌اش بگويد فيلم كاري گروهي است؛ نه كاري شخصي.