دكترا بهم گفتن از درون ذره‌ذره سلول‌هات كوچك و كوچك‌تر مي‌شن تا يك شب كه بيماري لگد آخرش رو مي‌زنه. اون‌وقت ديگه همه چي تمومه. جسم تموم مي‌شه اما انرژي ذهني هيولا وارت همه جا منتشر مي‌شه. تو به يه صداي سيال تبديل مي‌شي و اون وقت همه‌جا هستي! امشب همون شبه. بيست‌وهفت مهر. اونا دقيقا نمي‌دونن مريضي من چيه، اما يعني ممكنه حتي يادشون رفته باشه امروز روز تولد منه؟