پيام اصلي و كوتاه نويسنده كتاب اين است كه در ذهن و انديشه فرانسويان تا قرن هجدهم و در طول اين قرن، تصوير دو گانه‌اي از ايران وجود دارد كه مبتني بر دريافتي كلي، افسانه‌اي، تاريخي، مذهبي و گاه عيني است، و فيلسوفان اين قرن تلاش مي‌كنند تا به اين تصوير بعد علمي و فلسفي بدهند و به خصوص ابعاد منفي اين تصوير را كه ريشه در افكار خصمانه قومي (ترك و عرب) و تعصب‌هاي قرون وسطايي مذهبي (مبلغان كاتوليك) دارد، از انديشه فرانسويان بزدايند و با روش علمي و مستند و تحليل فلسفي، براي ارتقاي سطح دانش و فرهنگ فرانسوي و جهاني، به ترويج ابعاد مثبت فرهنگ و تمدن پر عظمت ايراني - اسلامي بپردازند. مولف به شرح روايات، افسانه‌ها، و واقعياتي پرداخته كه مربوط به دو چهره مثبت و منفي ايران در آغاز اين قرن است، توصيفي كه باعث جذابيت و دلفريبي ايران از يكسو و ايجاد رعب و وحشت از سوي ديگر مي‌شود. كتاب، شرح و روايت داده‌هايي است كه در نگاه اول و سطحي ممكن است شبهه‌انگيز بنمايد. از «جنگ صليبي شرقي» سخن مي‌گويد كه كليساي كاتوليك پرچمدار آن است و تمام غيرمسيحيان را «كافر» مي‌انگارد و عليه آنان به مبارزه بر مي‌خيزد. لذا طبيعي است كه در اين بحث از ايرانيان مسلمان و آيين آنان با صفات حسنه ياد نمي‌شود. اما در بخش‌هاي بعدي با تحليل‌هاي انتقادي سياحان عقل‌گرا و انديشمندان و فلاسفه اين قرن با آن مبارزه خواهد شد. عناوين اصلي و فرعي اغلب پاره‌ها و فصل‌هاي بعدي مبين اين موضوع است: «اعتراضات»، توصيه به همزيستي در كنار ايرانيان و مسلمانان و پرهيز از نفرت و دعوت به تحمل يكديگر، ستيزه‌جويي فيلسوفان عليه نگاه خصمانه به ايران، تلاش و مبارزه فيلسوفان براي محو ترس از ايران و اسلام، افشاي نيروهاي ارتجاعي و متعصب مسيحي، بازآموزي غرب به دست ايرانيان و ترويج انديشه «غير» و ...