يه ماهي بالغ. زيادي بالغ. آبشش‌هاي كلفت و كبودش مي‌گن همين روزها وقت مردنش بوده... مردن پر راز و رمزي دارن ماهي‌ها. وقت مردن مي‌رن كف آب. وقتي هم مردن، مي‌آن روي آب. بعد ديگه يا ماهي‌ريزه‌ها مي‌‌آن سراغشون يا مرغ‌هاي ماهي‌خوار. واين يعني ديگه همه چي تموم. فراموشي. انگار كه اصلا ماهي‌اي تو اين دنيا نبوده. درست مثل وقتي كه يه نفر از ماشين پياده مي‌‌شه. وقتي پياده شد ديگه مهم نيست خونه‌‌ش مي‌ره يا مي‌ره بميره. وقتي پياده شد يعني ديگه تو ماشين نيست. تموم. فراموشي...