استانيسلاوسكي اغلب كارگردان را با يك باغبان مقايسه مي‌كند كه سعي دارد درختان ميوه را خوب پرورش دهد تا خوب ثمر دهند، نه اين‌كه خودش ميوه بيافريند! به نظر استانيسلاوسكي، وظيفه كارگردان اين است كه مواد و عوامل موجود در نقش و تشكيل‌دهنده آن را با دقت و دلسوزي در وجود و روان هنرپيشه بيابد و بارور كند، نه اين‌كه سعي كند اين مواد را از خارج به درون هنرپيشه و به زور وارد كند. كارگردان بايد در تحليل نقش به بازيگر تا آن‌جايي كمك كند تا بازيگر بتواند نقش را باور كند و در نهايت هنگام بازي با آن يكي شود.