کتاب هنر نوشته کلايو بل يکي از متون بنيادين در نظريه زيباشناسي قرن بيستم به‌شمار مي‌آيد. در اين اثر موجز، بل در جستجوي پاسخي به اين پرسش اساسي است: چه کيفيت مشترکي ميان اشيا احساسي زيباشناختي در مخاطب بر مي‌انگيزد؟ بل تعريف مفهوم «فرم معنادار» بر اين مسئله تأکيد مي‌کند که ترکيبي خاص از خطوط، رنگ‌ها و رابطه‌هاي ميان اشکال وجود دارد که مي‌تواند بينند? حساس را به شور زيباشناختي برساند. بل معتقد است اين احساس زيباشناختي با احساسات معمولي (مثل ترحم يا شادي) متفاوت است و وابسته به سوژه يا داستان اثر نيست؛ بلکه خود «فرم» به تنهايي قدرت تحريک آن را دارد.