در  رابطه با تخت يک‌نفره هم که گفتي، وقتي داشتم نامه‌ات را مي‌خواندم، آبرويم رفت _ لطفاً هروقت خواستي از اين چيزهاي خصوصي بنويسي، علامتي، نقطه‌ي قرمزي، چيزي بگذار که من به آن‌جاها که رسيدم، يواشکي بخوانم يا اصلاً نخوانم، يعني بخوانم اما توي دلم بخوانم. البته با ماجراي تخت يک‌نفره من هم کاملاً موافقم. روي هر چيزي که تو بخوابي من هم همان‌جا مي‌خوابم. اصلاً اگر تخت دونفره، از اين چوبي‌ جديدها، هم بگيري، باز من کنارت مي‌خوابم و انگارنه‌انگار که دونفره‌ است. ما، من و تو، از همان يک طرفش استفاده مي‌کنيم...