تاريخ بيهقي به لحاظ نثر همان جايگاهي را در ادبيات ايران دارد که شاهنامه ي فردوسي در نظم، و سال هاست که در دانشگاه ها تدريس مي شود و مورد پژوهش و بررسي قرار مي گيرد. اين اثر ارزشمند نه تنها تاريخي مستند درباره ي روزگار غزنويان به شمار مي آيد بلکه شخصيت پردازي ها و شيوه ي روايتگري هنرمندانه، زاويه هاي ديد مناسب، فضاسازي ها، تعليق ها و ديگر شگردهاي ادبي، داستان واره اي تاريخي از آن ساخته است.