اين روزها ما با حس ناامني در رابطه‌هايمان و اضطراب ناشي از صميميت‌هايمان، از فناوري مي‌خواهيم راهي پيش پايمان بگذارد تا با هم رابطه داشته باشيم و هم از خودمان در برابر رابطه محافظت كنيم. زماني كه راهمان را از ميان انبوه پيام‌هاي متني پيدا مي‌كنيم، زماني كه با يك روبات تعامل داريم، چنين چيزي مي‌تواند رخ دهد. انگار سومين بار است كه شاهد يك نقطه عطف در انتظاراتمان از فناوري و يكديگر هستيم. ما با نوعي نگراني جديد، تسليم اين موجود بي‌جان مي‌شويم. ما از ريسك‌ها و سرخوردگي‌هاي روابطمان با ديگر انسان‌ها مي‌ترسيم. ما از فناوري بيشتر و از يكديگر كمتر انتظار داريم.