تقريبا همه مي‌خواهند سالم، شاد و ثروتمند باشند: اما تعداد بسيار كمي از آن‌ها دو مورد از اين سه مورد را دارند و تقريبا هيچ‌كدام از آنان هر سه را با هم ندارند. بنابراين چند سال پيش سهيم كردن ديگران در دانسته‌هايم راجع به سعادت و كاميابي را شروع كردم. از آن‌جا كه خودم فردي منطقي هستم، فرآيند سعادتمند شدن را به بخش‌هاي گوناگون تقسيم كردم و به شكل منطقي و عقلايي توضيح دادم. چند سال پس از اين كار، متوجه مطلب شگفت‌آوري شدم. مشكل بيشتر مردم كمبود دانش نبود. دانش را به آساني مي‌توانستم آموزش دهم، مشكل اصلي اين بود كه مردم به سادگي نمي‌توانستند يا نمي‌خواستند به خود فرصت سعادتمند شدن را بدهند. آن‌ها در حقيقت در ناخودآگاهشان براي سعادتمندي خود مانع‌تراشي مي‌كردند. مردم فراواني خود را باور نمي‌كردند و هيچ‌چيز فجيع‌تر از يك استعداد بالقوه دست‌نخورده، خوشبختي به دست نيامده و سعادت مطالبه نشده نيست.