طبع مولانا از فنون شعر بيش‌تر با غزل و رباعي و مثنوي دمساز بود اما غزل‌هاي مولانا را بايد از ساير انواع شعر او جدا گرفت. مولاناي غزل‌سرا با آن قوت احساس، وسعت خيال، تنوع آهنگ‌ها و حالت سكرآميز و طرب‌انگيز بيان قلندرانه و بي‌تكليف، الحق كه شاعر شاعران است.