با هر كلمه‌يي كه درباره خودمان يا ديگري يا رويدادي مي‌گوييم - آگاهانه يا ناآگاهانه - طرحي درمي‌افكنيم. يعني داستاني را مي‌نويسيم كه مانند هر داستان ديگر تا لحظه‌يي كه تعريف نشده است مي‌توان محتواي آن را عوض كرد، و با تفاسير تازه‌يي روبه‌رو شد، يعني در منش بازيگران (كاراكترها و پرسوناژها) تغييراتي به وجود آورد. چون خودمان هم پا به پاي واقعه تجربه مي‌اندوزيم و رشد مي‌كنيم.