شاد بودن كار آساني نيست. دست‌يابي به شادي واقعي و پايدار، امري دشوار است. اطرافيان به شيوه‌هاي مختلف شما را غمگين و نااميد مي‌كنند. سرنوشت بي رحم است و زندگي سرشار از خطر، ناكامي و ناملايمات است. دنياي اطراف سرد و بي‌روح و زندگي خاكستري است. تا زماني كه فكر كنيد همه فرصت‌ها و مواهب زندگي را از دست داده‌ايد؛ به راستي احساسات مثبت خود را از دست مي‌دهيد. در اين هنگام، خوشبختي و احساس رضايت‌مندي از بين مي‌رود، ترس و اضطراب به شما حمله‌ور مي‌شود، سنگدل مي‌شويد و احساس درمانگي مي‌كنيد. در اين‌گونه مواقع، راهي براي بازگرداندن يك احساس خوب به خودمان پيدا مي‌كنيم؛ سري به يك فروشگاه مي‌زنيم و چيز جديدي مي‌خريم؛ به سينما مي‌رويم؛ در رستوران غذاي مورد علاقه‌مان را مي‌خوريم. سري به اينترنت مي‌زنيم و يا از فعاليت‌هاي ديگر براي توجه برگرداني استفاده مي‌كنيم. اما ديري نمي‌پايد كه اين چرخه‌ي لذت‌طلبي چرخه معيوب ناراحتي و سپس تلاش براي بازاريابي شادماني به پايان مي‌رسد و دوباره به حالت اوليه‌ي خود برمي‌گرديم: نارضايتي. سئوال اساسي اين است كه چگونه مي‌توانيم اين چرخه معيوب را بشكنيم؟ چگونه مي‌توانيم تغيير مثبت پايدارتري در خود ايجاد نماييم؟ آيا به طور اساسي تغيير واقعي امكان‌پذير است؟