نمايش راديويي، تركيب داده‌هاي صوتي بر مبناي زيبايي‌شناسي نمايشي است. تفكر استتيك راديو بر اين مهم استوار است كه ساخت‌مايه مهم راديو، «صدا» است. بنابراين هنرمند نمايش راديويي مي‌كوشد تا صداي هر چيزي را دريابد، براي آن صدايي بيافريند، صدا را رسا و گويا ساخته و به زيبايي آن هم بينديشد. شايد اين هم فرآيندي است كه به شكلي ديگر در جهان موسيقي مي‌توان ردش را يافت.