پي‌ير بورديو سعي مي‌كند تا در مقام داستان‌نويسي كه زبان صريح و قاطعي دارد جهان را مشاهده كند. اين كتاب اوج كوشش اوست. بصيرت او نسبت به مطالعه و معرفي كاربردهاي عمومي دوربين، لذت‌هاي شناخت را در ما به وجود مي‌آورد و به شكلي ارزش‌مند يادآور مي‌شود كه مطالعات فرهنگي نيازمند زير بناهاي تجربي و نظري‌يي است كه روش دور كيم در جامعه‌شناسي به نحو مطلوبي در اختيارمان مي‌گذارد.