کتاب «آسيب‌شناسي بهنجار بودن» (The Pathology of Normalcy) نوشته‌ي اريک فروم، روان‌کاو و فيلسوف انسان‌گرا، يکي از آثار بنيادين در نقد روان‌شناسي رايج و وضعيت فرهنگي جوامع مدرن است. اين کتاب با مجموعه‌اي از سخنراني‌هاي تحليلي فروم آغاز مي‌شود که طي آن، مفهوم «سلامت روان» در چارچوب اجتماعي، اخلاقي و اقتصادي جوامع غربي به چالش کشيده مي‌شود. فروم با جسارت و روشني نشان مي‌دهد که بسياري از آنچه به عنوان "رفتار نرمال" در جوامع امروز پذيرفته شده، درواقع ريشه در بيگانگي، اضطراب، فقدان معنا و اختلال در پيوندهاي انساني دارد. او از دريچه‌اي روان‌کاوانه، فلسفي و اجتماعي مي‌پرسد: آيا آنچه ما نُرم يا بهنجاري مي‌دانيم، واقعاً نشانه‌ي سلامت است؟ يا نرمال بودن در جهاني بيمار، خود نشانه‌اي از بيماري است؟ پاسخ‌هاي فروم، ريشه‌دار، ساختارشکن و عميق‌اند.