آفتاب گردان هاي کور روايت شکست خوردگان جنگ داخلي اسپانيا در سده بيستم است. روايتي که در آن سروان کارلوس آلگريا در روز پيروزي خود را به ارتش دشمن تسليم مي کند چراکه معتقد است در جنگ هر دو طرف مغلوب اند؛ جوانک شاعر پيشه گيرافتاه در کوه هاي مرزي برف الود ناگزير است از نوزادي کم رمق مراقبت کند؛ معلم موسيقي محکوم به اعدام در سلول هاي مالامال از سربازان جمهوري خواه براي زنده ماندن به دروغ و رياکاري پناه مي آورد و الناي زيبا براي نجات جان خانواده اش در برابر وسوسه هاي زميني کشيشي سرگردان ميان کفر و ايمان دست و پا ميزند در آفتاب گردان هاي کور که برنده جايزه ملي ادبيات و جايزه منتقدان کاستيل در سال 2005بوده است فاتح و مغلوب ناگزيرند تا پايان عمر در سايه وحشت فاشيسم و تلخ کامي و کابوس جنگ زندگي کنند؛ جنگي که نقشي در آغازش نداشته اند.