صحبت و تحقيق درباره «هنر» و «هنرها» پاياني ندارد. اين کتاب تعدادي از سوالات مربوط به هنر را بررسي مي کند (که به طور کلي شامل همه هنرها مي شود). برخي از اين پرسش ها از فلسفه سرچشمه مي گيرد. مثالها عبارتند از: چه چيزي چيزي را هنري مي کند؟ آيا هر چيزي مي تواند هنر باشد؟ آيا ما احساسات «واقعي» را از هنر تجربه مي کنيم؟ چرا وقتي از اين احساسات در زندگي واقعي خودداري مي کنيم، به دنبال غم و اندوه و ترس از هنر مي گرديم و حتي از آن لذت مي بريم؟ چگونه تصميم بگيريم که هنر خوب چيست؟ آيا قضاوت هاي زيبايي شناختي ارزش حقيقت عيني دارند؟ چرا ما تقلبي ها را بي ارزش مي کنيم حتي اگر -- در واقع، حتي متخصصان --- نتوانند آنها را از اصل تشخيص دهيم؟ آيا داستان همدلي و درک ما از ديگران را افزايش مي دهد؟ آيا هنر درماني است؟ برخي ديگر سوالات «عقل سليم» هستند که افراد غيرعادي در مورد آنها متعجب هستند. مثالها عبارتند از: • آيا يادگيري موسيقي ضريب هوشي کودک را بالا مي برد؟ آيا هنر مدرن چيزي است که فرزندم مي تواند انجام دهد؟ • آيا استعداد امري طبيعي است يا پرورشي؟ اين کتاب پازل‌هاي مربوط به هنرها را در هر کجا که منشا آنها باشد بررسي مي‌کند - تا زماني که تحقيقات تجربي با استفاده از روش‌هاي علوم اجتماعي (مصاحبه، آزمايش، جمع‌آوري داده‌ها، تجزيه و تحليل آماري) وجود داشته باشد که بتواند اين سوال‌ها را روشن کند. تحقيق مورد بررسي نشان مي‌دهد که مردم عادي چگونه در مورد اين سوالات فکر مي‌کنند، و چرا به اين روش فکر مي‌کنند - تحقيقي که به آن زيبايي‌شناسي شهودي مي‌گويند. اين کتاب نشان مي‌دهد که چگونه تحقيقات روان‌شناختي در مورد هنر، روشنگري کرده و اغلب پاسخ‌هاي شگفت‌انگيزي براي چنين پرسش‌هايي ارائه کرده است.